هیچ تاریخی،به شگفتی و دردناکی تاریخ اسلام نیست.مذهبی که همیشه در بیرون بر بیگانه پیروز بوده است و همیشه در خانه،از آشنا شکست خورده است! چه کسی می تواند به سادگی تصور کند که پیشوایان راستین اسلام،به دست پیشوایان دروغین اسلام،همگی یا کشته شده اند و یا مسموم!
سرنوشت تشیع،سرنوشت روح اسلام است: «روحی که قربانی کالبد خویش بوده است!» خاندان محمد(ص) با شمشیرهائی به شهادت رسیده اند که بر روی آن،آیات جهاد در راه خدا و شعار توحید نقش بوده است و در حکومت کسانی که بانیان رسمی قرآن در جهان بوده اند. کیست که نداند اسلام را،نه سلاح رستم فرخ زاد و هرقل و نه زبان ابن ابی العوجاء و جاثلیق؛بلکه روایات ابوهریره و احادیث ابو دُرداء و فتواهای کعب الاحبار و ابوموسی و شُریح و ائمهء بزرگ جماعت و فقها و متکلمان و مفسران قرآن و قضات و حُکّام شرع و وُعّاظ و زُهّاد و عرفای نامی و خلفای پیغمبر،این چنین نمود که می بینیم و این چنین ساخت که داریم! این ها بودند که اسلام را از درون پوساندند،پوک و بی روح و بی جهت و بی حیات و حرکت کردند.آن هم نه زندیقان و دهریّون و کفار ذمّی،همین ها که تولیت اسلام را داشته اند و روحانیت اسلام را.و همین ها که شعائر اسلام را،حج و نماز و جهاد و زکات و اذان و مسجد و رواج قرآن و املاء حدیث و ترویج سنّت و وسعت قلمرو و بسط قدرت دین و عظمت تمدن و گسترش علوم و غنای فرهنگ و عرفان و حکمت اسلام را در تاریخ،عهده دار بوده اند. و هیچ تاریخی،همچون تاریخ اسلام،تکراری نیست.هم اکنون نیز همچنان است،که بوده است و بدتر از آن!اسلام علیه اسلام!تخریب حقایق،به وسیلهء تعظیم دروغین شعائر! پایان