سرنوشت هر امتی آنچنان است که خود به دست خویش می سازد.آنها که در گذشته بوده اند دارای آن سرنوشتی بودند که خود ساخته بودند و شما امت -اسلام- هم سرنوشت تان همان است که خود به دست خویش ساخته اید.اگر بدبختی هائی را که دیگران و گذشتگان بر شما تحمیل کرده اند،تمکین کنید،در حقیقت،خودتان آن بدبختی را به دست خویش فراهم آورده اید و به خاطر همین تمکین،کیفر می بینید.
گاهی برای حفظ اصالت محتوا،دگرگونی فرم و قالب،امری اجتناب ناپذیر است.اگر قالب،موجب ویرانی محتوا گردد،مسلما باید دگرگون گردد.[نمونه اش تغییر قبله]
البته افرادی که محتوا را بر خلاف منافع خود تشخیص دادند،آنرا نابود کرده اند،از آنجا که حامی و پشتیبان و نگاهبان قالب ها شده اند تا مردم را برای اغفال از محتوی،قالب پرست کنند.
رسالت و هدف مهم تر امت برتر اسلام این است که برای تمام جهانیان،الگو،سرمشق و نمونه باشد،آنچنانکه رسول خدا(ص) برای امت،سرمشق است.
شاهد کسی است که همهء چشم ها به او است و شهید،شاهدی است حیّ و حاضر،میزان حق و باطل،نمونهء عمل و خودسنجی و الگوی برترین انسان.
امت به حزب کامل و تمام نزدیک تر است تا به یک جامعهء ایده آل.چرا که رسالتش تنها تعالی و کمال خود نیست بلکه علاوه بر آن،رسالت و مسئولیت جهانی و جاودانه دارد.رسالتی در ورای حصارهای وجودی خویش.به زبانی دیگر،تنها رسالت امت این چنین نیست که بر اساس ایدئولوژی و امامت خاص خویش،رو به سوی سرمنزل کمال بتازد و در اندیشه و عمل رستگاری خویش باشد،حتی رستگاری الهی،بی آنکه به سرنوشت و راه و رستگاری جامعه های دیگر اعتنائی نداشته باشد،بلکه علاوه بر رسالت نوشتن سرنوشت خود،از آنجا که امت وسط است،مسئول سرنوشت دیگران نیز هست،چه میان دو صفت شهید بودن و وسط بودن،که باهم متناسبند و مسئولیت جهانی داشتن رابطه ای منطقی و سازگار وجود دارد.شهید به معنی شاهد،کسی که همهء چشمها به او است،معشوق یا زیباروی را نیز که در فارسی شاهد می گویند از همین رو است که مشهود همه است و در میانهء جمع و جمع،همه در پیرامونش،تماشاگرش.
ادامه دارد...