وقتی که حسین(ع) شهادت را پذیرفته است و خود او حاضر نیست که مقبره اش،جای کعبه را بگیرد و خود و پدر و مادر و خواهر و برادرش به همین عرفات می آمده اند و با تمام جانشان در برابر خدا به خضوع و درد می گریسته اند و با زندگی شان به اینجا و این مراسم ارزش می بخشیده اند،چرا شیعهء حسین به کربلای او رو می کند و با تجلیل او و مدفنش،اینجا را تحقیر می کند؟
پاسخ این چراها را وقتی در میابید که به تاریخ بازگردید و ببینید که خلیفه،چگونه امسال در حج است و سال پیش در جهاد و سال بعد در کاری دیگر!و چگونه به تجلیل و تعظیم می پردازد و در باشکوه برگزار شدنش،اصرار می ورزد!چرا که این به نفع قدرت و حکومت اوست.مردم ساده که به حج می آیند و انبوه جمعیت و شکوه و جلال حج را می بینند،به یاد می آورند که در حج پدرانشان و در حج پدران پدرانشان،چه اندک شرکت می کردند و چه ساده برگزار می شد.اما اکنون در نتیجهء جهاد و کوشش خلیفه،در گشودن سرزمین های جدید،حج این همه شکوه و جلال یافته است!
و در هیاهوی این تبلیغات،کسی نمی فهمد که چگونه خاندان پیامبر(ص) را نابود کردند و همهء عدالتخواهان و پاکان را قتل عام نمودند.کسی نمی فهمد که پنجه های این خلیفه به چه خونهای پاکی آلوده است و آنگاه از این شکوه و جلال حج و جهاد،دارد به نفع تبلیغات خویش و تیز تر شدن تیغش برای جان مردم و همهء انسانها و طبقات محروم استفاده می کند.
برای شیعه - در چنان موقعیتی که رهبران مذهبش را شهید می بیند و یا گرفتار غل و زنجیر خلیفه،تجلیل حج،کاری است به نفع مستقیم خلیفه.و او که دوستدار خانوادهء پیغمبر(ص) و دوستدار حج است،نمی تواند از حجی تجلیل کند که شعاری شده است به نفع دشمن.شیعه وقتی می بیند که خلیفه اینهمه از حج تجلیل می کند،اما اگر گزارش برسد که کسی،اندکی بیشتر در گذرگاه خویش در کنار قبر شهیدی توقف کرده است،در زیر شکنجه نابودش می کند.در می یابد که تعظیم حج،در اسلام خلیفه،شعار طبقهء حاکم شده است.و شعار او،نه حج - که خلیفه تجلیل می کند - بلکه قبر است،قبر شهیدی که خلیفه را اینچنین به وحشت می افکند.
همین جا بگویم که بزرگترین آموزش دهنده و هدایت کنندهء انسان - انسانی که صبر دارد و جهاد می فهمد - یکی رنج است و یکی دشمن.دشمن عامل جهت گیری دقیق است،چرا که هر فکر به میزانی که دشمن را به رنج گرفتار می کند و زیان می رساند،سخن روز است.و هر حقی که از دهان دشمن در بیاید،دیگر حق نیست.
شیعه با خود می گوید:کعبه و طواف کعبه،پایگاه بزرگ تبلیغاتی دستگاه خلافت شده است - خلافتی که دیگر مظهر ظلم و جور است - و هرسال از سراسر افریقا و آسیا و حتی اروپا - مردم را به اینجا می کشانند تا همهء مداح ها و خطبا و ائمهء جماعت و مسئله گو ها،دعاگوی خلیفه باشند و مناقب و کرامات خلیفهء جلاد را به گوش مردم برسانند و در مسجدالحرام - در کنار کعبه - بزرگترین مجسمه های باطل و شرک را به صورت بزرگترین مجسمه های تقوی و جهاد به خورد مردم بدهند.پس این مراسم و سنت ها و شعارها،فاقد معنی است و حتی کاملا در جهت ضد اسلام و ضد مردم حق طلب و ضد عدالت و آگاهی مردم.
ادامه دارد...